Coś pięknego!

Słowo Ludu Kielce, 25 lipca 1991 roku

- Jak to było w tym Sopocie?
- Bardzo fajnie. To znaczy, zgrupowanie przed finałem w Sopocie było fajne. Poznałam wspaniałych ludzi, natomiast same wybory to już druga strona medalu...

- To prawda, że gdy zapadła kurtyna i zagasły światła rampy - iluzja prysła?

- Owszem. Razem z organizatorami i sponsorami, którzy prysnęli do leśniczówki na dzika... A my czekałyśmy w deszczu dwie godziny na autokar. Włącznie z Miss, która została w dresach i z walizką.

- Spałyście w "Grandzie"?

- Nie. W hotelu "Gdynia" i to tylko ostatnią noc. 12 dziewczyn na 2 łóżkach...

- To raczej granda!

- Bo wynajęli nam tylko trzy pokoje. Coś pięknego!

- Faktycznie - beautifull. Nachapałyście się prezentów?

- Strasznie! Dostałyśmy stroje, w których występowałyśmy. Miałyśmy dostać też depilator, ale na balu po wyborach pani opiekunka powiedziała, że ona już nie pracuje i nie ma czasu na głupoty.

- Coś pięknego...

- Wcześniej nas zatargano na tego dzika do leśniczówki. Powiedziano, że jak nie pojedziemy na dzika, to nie możemy pójść na bal. Na ten bal dojechałyśmy o 2 w nocy.

- I do której trwał?

- Nie wiem, bo byłam na nim 15 minut. Jak się patrzyło na te dziewczyny mizdrzące się do tych starych repów, to się robiło niedobrze.

- No i dobrze. Przynajmniej się wyspałaś.

- I obudziłam się już w normalnej rzeczywistości. Wypoczęta...

-  Wystartowałabyś jeszcze raz w tych zawodach?

- Coś ty! W życiu!

- Faktycznie, to musiało być coś pięknego...

Z ANNĄ SKURATOWICZ, jedną z dziesięciu najpiękniejszych dziewczyn w Polsce obcował na odległość długopisu, młody rep...

Leszek Kumański